sobota, 5 kwietnia 2014

Kamienica Spółdzielni Budowlano - Mieszkaniowej Pracowników Państwowych w Lublinie

1926 - 1928

ul. Gabriela Narutowicza 71 


Jest to pierwszy budynek Spółdzielni Mieszkaniowo – Budowlanej Pracowników Państwowych, najstarszej spółdzielni mieszkaniowej w Lublinie. Należy do najokazalszych kamienic mieszkalnych okresu międzywojennego w mieście. Charakterystyczny zaokrąglony narożnik nadaje jej elegancji i reprezentacyjności.


Budynek oddaje styl przejściowy w architekturze, wczesno modernistyczny z elementami akademizmu klasycyzującego. Parter budynku tworzy mocną podstawę. Wypełniają go typowe dla lat 20. 

w Polsce okna z historyzującym półkolistym łukiem. Na elewacjach zaznacza się horyzontalizm cofniętych pasów okiennych narożnika oraz w postaci gzymsów: wieńczącego i w pasie balkonów II kondygnacji. Od strony ul. Narutowicza pojawiają się delikatne, poziome rozrzeźbienia tynku.

Na zaokrąglonym narożniku uzyskano grę linii pionowych i poziomych. W modernistycznych pasach okiennych pojawiają się półkolumny z rozrzeźbionymi kanelurami, które przenikają wertykalnie przez trzy kondygnacje.

-----------------------------------------------------------------




Balustrady balkonów posiadają formę zgeometryzowaną z motywem diagonalnym, pojawiającym się często w okresie 
przełomu lat 20 i 30.


Od strony podwórka kamienica niemal pozbawiona jest kantów. Obrys krawędzi cechuje się płynnością, meandruje, unika kąta prostego.

fot. J. Dudziak


ze strony lublin.eu




fot. J. Dudziak


ze strony lublin.eu

-----------------------------------------------------------------


bibliografia:
1. Przesmycka Elżbieta [red.], "Architektura Modernizmu", Lublin 2008

tekst i zdjęcia
Marcin Semeniuk
 
Toggle Footer